Koldermolens gedicht

Koldermolens
Ze malen tranen uit mijn ogen
als ik het vlakke land bekijk
worden wolkenluchten bedorven
wanneer ik wandel op de dijk
honderd witte zenuwlijers
wieken door mijn vergezicht
ook met zonneschijn en regen
in het donker en het licht
nergens vind een oog nog rust
niet meer in de Wieringermeer,
zelfs niet aan Hollands kust.

Een indiener van de online petitie.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *